Mercurius, de planeet van communicatie, handel en verkeer. De planeet die invloed heeft op de manier waarop je informatie opneemt, verwerkt en weer communiceert. Als NLP* 'moet' ik wel dol zijn op Mercurius en als kinestheet vóel ik de invloed van Mercurius. Hij loopt nu door m'n 11e huis (Communicatie, 11e huis is ook groepen mensen en ik heb daar het teken Tweeling staan - ook al te maken met communicatie. Of ik een succes van die NLP training ga maken :-) ... De Retrograde periode is vanaf dinsdagochtend voorbij. Het is dan de 7e dag van de NLP Zomeropleiding en ik ben benieuwd of ik dat in de groep kan merken.

Merc staat altijd dicht bij de Zon, maar als ik goed kijk naar al de horoscopen die ik heb, schieten de rasechte communicators erbovenuit als Merc dicht bij de Zon staat en gunstig geplaatst qua teken, huis enzo ... Mercurius doet me denken aan de Egeltjes die in Niger in onze schuur 'vergaderden'.

We hadden pas 's avonds tegen 11 uur water. Dan kwamen er 'tergend' kleine straaltjes uit de kraan. Ik had 6 aardbeiplantjes onder die ene boom geplant, nog wat 'bloemies' gezet en was heel voorzichtig een moestuin begonnen. En daar sta je dan, in het donker, midden in de Sahel, je moestuintje te sproeien met een paar druppeltjes water. Dat ene Egeltje flitste alsmaar langs. Ik had er echt heel veel plezier in. Waar ik ook keek die Egel scheurde voorbij. Na een paar weken, eigenlijk weet ik al niet meer na hoe lang, begon ik met toch af te vragen hoe het zat met die Egel. Hij verdween steeds door een gaatje ergens de schuur in.

Dus op een ochtend, vlak voor de Zon opkwam, ben ik op m'n klapstoel voor die schuurdeur gaan zitten observeren en tellen. Scheurden er 22 Egels de schuur in. No wonder dat ik dacht dat hij zo vlijtig was! We hebben al die jaren lol met ze gehad. Ze banjerden door huis en tuin, bezorgden onze jongste zelfs een paar paniekaanvallen (ging ze 's morgens vroeg naar het toilet en scheurde er weer een voorbij en zij kon ons nog niet vertellen wat ze zag), de baby's die ik af en toe naar binnen haalde, kropen zomaar over me heen en ze vraten lustig mee aan het eten van onze andere huisdieren (honden, katten, kippen en Chef, onze in beslag genomen landschildpad, beschermd door een of andere organisatie, er was niemand anders die voor hem kon zorgen - zijn eten kon betalen).

Die vergadering? We werkten toen (1981) voor de Stichting Nederlandse Vrijwilligers en het ontwikkelingsland Niger was opgedeeld in 2 regio's: de hoofdstad en de rest. De 'rest' is qua oppervlak 40x zo groot als Nederland. De rest ..., zo ongeveer als de meeste Amsterdammers doen, die zeggen hun telefoonnummer zonder kengetal. De rest van Nederland neemt niet aan dat je zomaar weet vanwaaruit ze bellen :-). Af en toe (een keer in de drie maanden) moesten we een paar honderd kilometer rijden voor een regiovergadering ... en een keer per jaar nog een paar honderd extra voor een landelijke bijeenkomst. Ik vond die vergaderingen niet altijd effectief ...

De vergaderingen van die eerste 22 Egels in onze schuur waren heel nuttig. Later kon ik de tel van al die deelnemers aan de vergaderingen in onze schuur echt niet meer bijhouden. En ons erf, hun territorium, was een spatje vergeleken met al die kilometers.

Slim, snel, handel (ze werden geaccepteerd, aten overal mee), communicatie (in elk geval met mij :-), verkeer (scheuren door de tuin) en hoewel ze konden prikken ... als je ze goed aanpakt, lopen ze gewoon over je armen en schouders heen en weer en voelen hun stekeltjes zacht aan. Pientere oogjes gaan alsmaar heen en weer, zien alles, steeds alert. Egeltjes en Mercurius.