"28 juli 2006 17:22

Laat me los
En laat me gaan
Naar het allerveiligste bestaan
Ik kon het immers altijd al
Zonder benen staan

Geniet ‘t doet ’t er toch niet toe
Als je me niet meer ziet Ik ben er toch
Voor jou en jou en jou, altijd

Als je wilt
Doe je ogen dicht en kijk,
Luister en voel je rijk
Vanuit m'n eigen plek
Staar ik heus wel in je nek :-)

Kijk, kijken we elkaar aan
Vanuit ons tijdloze bestaan
Hoor de kosmos trillen
Jij en ik, voel je
Zijn eeuwig, en precies dat wat we willen

Luister je naar je licht?
En lach je met je tenen?
Voel je, ook zonder m'n gewicht
Besta ik nog in jou en jou en jou
Omdat ik zoveel van jullie hou

© Ben Licher, 2006 Zo, die schoot er ineens in, terwijl alles tot nu toe ‘goed’ is, hoewel ik hier lig met lelijke sneeën in m’n borst en in m’n oksel en misschien wel een allergische reactie op het radioactieve spul dat ze ingespoten hebben, maar ik dacht ook aan al die dierbare doden van de afgelopen tijd. Waar zo krampachtig aan vastgehouden wordt door sommige mensen. Get a life en laat ze gaan."